Ik voel me steeds meer een stembevrijder. Natuurlijk ben ik het al een tijdje, maar dit afgelopen jaar heeft er nog méér eentje van me gemaakt. Dat terwijl het een nogal mager zangjaar was zullen we maar zeggen. Tenminste, als het gaat over samen zingen.
De eerste lockdown kwam en ik viel in een leegte. Er mocht niet meer gezongen worden.. Sterker nog: Het bleek steeds meer dat juist zingen gevaarlijk was voor de menselijke gezondheid. Zingen! Gevaarlijk!
Dus. Ik viel in die leegte. En ik zal je zeggen, die leegte ging al redelijk snel van ‘oh wat heerlijk rustig, elke dag wandelen, lekker veel thuis, pannenkoeken bakken’, naar ‘oh mijn God.. Wat moet ik nu!?’ Ik voelde bij vlagen paniek en angst over de toekomst. Alleen thuis zitten, met weinig afleiding, was ook niet de beste setting voor me om in te vertoeven. De angst sloeg naar binnen. Ik voelde me moe, vol weerstand en bij momenten wanhopig. Ik deelde erover met Jan, die hoorde me aan en stelde me de vraag, die ene vraag die hij me zo vaak stelt op dit soort momenten: ‘Zing je nog wel eens?’ Wat een irritante vraag dacht ik. Rot op met je zingen(!). Onthoud, ik zat diep in de weerstand..
Onder het mom van ‘erger kan het niet worden’ nam ik mezelf voor om toch maar te gaan zingen. Elke dag. Met een timertje op 10 minuten. Op m’n kussentje. Kaarsje aan.
Nog niet eerder had ik het op die manier aangevlogen: Ik maakte van zingen een dagelijkse beoefening. Er was niemand die mij hoorde, behalve ikzelf. Het voedde de intimiteit met mezelf. Elke dag nam ik de moeite om die beweging te maken en te luisteren mijn stem, naar mijn binnenwereld. Met als focus ‘Wat leeft er in me?’ Vaak wist ik het niet totdat ik ging zingen. Dat wat naar binnen geslagen was kreeg expressie en kon weer in beweging komen. De moedeloosheid zwakte af, de hoop nam toe en opeens was daar weer: inspiratie!
Inspiratie
Opeens zag ik voor me hoe juist een online stembevrijdingsaanbod zou kunnen ondersteunen in mensen enthousiasmeren om thuis te gaan zingen. Ik werd zelf immers gegrepen door de heilzame werking van zingen, ook als ik het thuis alleen deed. Ik ervoer hoe zingen me een gevoel van ruimte gaf. Welke emotie ik ook voelde, het was heerlijk om te ervaren dat door er simpelweg expressie aan te geven de gevoelens er mochten zijn in me. Ze kregen minder grip op me. En zo vertrok weerstand naar de achtergrond en stroomde levenszin naar de voorgrond. Die levenszin vertaalde zich naar enthousiasme: zingen als dagelijkse beoefening, wat een goed idee!
Ik was uit de donkerte gekropen waarin ik alleen maar zag wat er niet kon, wat ik miste en opeens was daar ruimte om te ervaren wat er wél was en wat er wel kon. Ik voelde dat zingen een rijkdom in zichzelf is, voor iedereen thuis toegankelijk ook nog eens! Daar kan geen coronabeleid tegenop. Ik bedacht een online programma waarin dagelijks zingen centraal stond en noemde het ‘To Sing or not to Sing’. De grote opkomst aan deelnemers wakkerde nog meer enthousiasme in me aan. We ontmoetten elkaar wekelijks met een grote groep zangliefhebbers en ik was blij om te ontdekken dat de onlinebijeenkomsten, waar deelnemers ook uiteengingen om samen te zingen in 2-tallen, ook contactvol voelde voor mensen.
Er komt iets bij
Ik luisterde de afgelopen week naar een podcast van Jitske Kramer, een Utrechtse antropologe die stelt dat we door deze coronacrisis er iets bij krijgen in onze samenleving. Een nieuw perspectief op werk, op hoe we omgaan met elkaar, etc. Haar perspectief vind ik erg verfrissend, omdat het niet gericht is op wat er ontbreekt, op de schade, maar op waar de transformatie ligt of kan liggen. Het raakt me in een dieper gevoel van vertrouwen. Plus, als ik het op mezelf betrek, dan kan ik er goed in meevoelen. Deze coronacrisis heeft mij iets gegeven in m’n stembevrijderschap. Namelijk, een diep besef van hoe belangrijk het is om als mens je te blijven uitdrukken, te blijven zingen. Juist ook als je alleen thuis zit. Expressie doet leven! En een gebrek eraan maakt dat je je moedeloos, depressief, gespannen of afgevlakt kan gaan voelen. Waar ik zingen voorheen vooral beschouwde als een helende en verbindende activiteit in het samenzijn met anderen (wat ik nog steeds zo ervaar en waar ik enorm naar verlang) is erbij gekomen dat ik nu weet dat zingen ook heilzaam is als jij de enige luisteraar bent van je zingen.
In de vorige nieuwsbrief kondigde we al aan dat we met een thuispakket stembevrijding zouden komen: ZING! Hieronder vind je de promovideo.
Met veel plezier hebben Jan en ik dit programma gemaakt en inmiddels is het af en staat het online. Het is een zeven-weken-programma waarin Jan en ik je meenemen op een zangreis waarin we hopen dat je de levendige, bekrachtigende en openende werking van zingen zult ervaren. Of verdiepen!
Ik nodig je dus van harte uit, ook namens Jan, om te ontdekken wat zingen als dagelijkse beoefening voor jou kan betekenen.
