Mijn hele leven zing ik al. Als driejarige zong ik schommelend liedjes in verschillende niet bestaande talen. De onbekende woorden rolden uit me en ik zong uit volle borst, toen nog zonder gêne. Die kwam daar vrij snel achteraan. Ik raakte even zo jong ook bekend met schaamte en ingehoudenheid. Ik weet hoe je met weinig adem je stil kunt houden. Die laag in mij reist nog altijd mee, maar de kracht in mijn stem is intact gebleven. En wat ik gaandeweg op het pad van stembevrijding leerde is dat dit voor iedereen geldt. Onze kracht, ons talent, onze liefde is intact, hoe diep het ook verscholen is geraakt. Stembevrijding is een geweldige weg die je helpt openen in een eigen tempo, trouw aan ieders eigen ritme, klank en kleur.

Mijn werkzame leven begon als verpleegkundige in een hospice. Daar begeleidde ik jarenlang mensen bij hun sterfproces. Eigenlijk staat dat proces niet zover van stembevrijding af.

Ik zag in het hospice-werk hoe stap voor stap lagen werden afgepeld tot men klaar was voor de grote overgang, het grote loslaten. In stembevrijding gebeurt dat op wonderlijke wijze eigenlijk ook. We pellen onszelf af, ontdoen ons stap voor stap van lagen van verkramping, imago, onechtheid, angst, of kijken die in ieder geval zo diep mogelijk aan en geven ons over aan de ware klank van onze ziel. We blijven dan nog wel even op aarde tot het onze tijd is, maar ook dit proces met je stem gaat over loslaten en jezelf toevertrouwen aan een grotere ruimte.

Mijn manier van werken kenmerkt zich door luisteren, aanwezig zijn, aanraken, bemoedigen. Alles is welkom, je vreugde, je verdriet, je woede, je angst, je levendigheid.

Ik ben mateloos geboeid door de thema’s Leven en Sterven. Vanaf september volg ik de opleiding 'Omgaan met verlies'  bij Land van Rouw. Daarmee zal ik stembevrijding en rouwbegeleiding (in brede zin) samenbrengen.

Ik ben moeder van 3 volwassen dochters, oma van een kleindochter en leef samen met mijn liefdespartner Luke en een deel van zijn kinderschare.